Even terug naar de oorsprong van dit topic.
Zo een goede 40 jaar terug op een onweerachtige dag, lag er een mannetje van een jaar of tien, buiten op zijn buik in het slijk (slib) te spelen.
Dit natuurlijk onder het gekijf van moeder, die het helemaal niet eens was met haar zoon zijn activiteiten.
Het regende die dag pijpenstelen maar onverstoorbaar ging het mannetje door met het bouwen van garages, wegen, bruggen, huizen en rivieren.
Het mannetje gebruikte alles om zijn fantasie te laten botvieren.
Takken, stenen, planken, zand, slib en een grote oude paraplu om het meeste regenwater van zijn constructie weg te houden.
De handen helemaal verkleumd en verrimpeld, de met regen en slib doortrokken kleren, de moeder die kijvend in de deuropening tekeer ging, niets kon het mannetje ervan weerhouden te spelen met de vier.
Zijn vier!!!! Eerlijk geruild op school, zijn vier mooie, fantastische Beach Buggy's.
Deze herinnering draagt dat mannetje nog steeds met zich mee, en ik kan het weten want dat mannetje was ik.
